Semada

 Sessizlik
 İçimi kemirir
 Sonra sen gelirsin

 Sessizlik seni görür
 Sana yürür
 Sana dokunur
 Sana çarpar
 Sende durur

 Sen susarsın
 Sessizliğin yüzüne aksi susmaz
 Dilin dönmeden nağmeler uçuşur

 Dilin dönmeden başım döner
 Serçe gibi çırpınırım
 Öylece bana bakarsın
 Bense artık görmez olurum.

 Sen gidersin
 Sessizlik senle gider
 Sessizlik, bana bıraktığın
 Onu da çok geçmeden alırsın

 Her şeyi al
 Bir beni bırak bana

 Son geceni savur dünya
 Bu gece ırak diyarlardan döndüm içime
 Semada kalmadı benim gibisi
 Zaten yoktu, olamazdı

 Bir benim var benim
 Sessizliğim bile yok
 Zaten yoktu, olamazdı

Senin olan hiçbir şey,
Bir an dahi benim olmadı.

 Ben
 Yalnız ben.
 Ne güzel,
 Doğduğum gibi ölmek
 Tüm çıplaklığımla.