Arayış

Arayıştır bu
Sevgiliyi bulmak adına
Gözle görülmez lakin,
En keskin, en sert,
En somut halinde yankı bulur varlığın.

Yer ve zaman kaygısı beyhudedir
Tek esas vardır bu yolculukta
Her insan sonsuz kere yola koyulabilir
Sevgiliyi aramak uzere.
Kalbi attığı müddetçe.

Tüm kapılar ardına dek açıktır
Tüm arayışlar murada erer
Tüm yollar sevgiliye çıkar
Yeter ki insan yola çıksın.

Yeter ki yola çıksın
Yeter ki insan çıksın
Yeter ki insan yola çıksın

O insan ki,
Günden güne kirlenir
Hasdamarlarını kurutur
Kendi yaşam kaynaklarının

Fakirleşir zenginlik hevesinde
Sahip olmadıklarını elde etmek uğruna
Elindekini de kaybeder
Küflenir neyi varsa
Ta içinde.
Keşke insan elindekiyle yetinse.

Kalabalıklaşır yalnızlığında,
İçindeki düşmana ateş açarken
Yufka yüreğine isabet eder
En güçlü silahları
Kendi masumiyetini nişan alır insan
İstemeden, gözleri kapalı.

İnsan...
Kalp kırar, ah alır
Zalimken mazlumu oynar
Ne var ki mazluma ettiğini
Misliyle bulur
Son perdede çıkar mazlumun ahı
Aheste aheste

İnsan
Aklında binbir tilki
Kurnazlık senaryoları yazar
Sonra kendi oyununun
Oyuncağı olur.

Ekmeği aslanın ağzından alayım derken
Karın tokluğuna,
Elini aslana kaptırır
Yaşam kavgasında
Elsiz kalınca da
Sımsıkı tutunmak zor hayata

Dilini kullanmaz insan
Kullanılmayan organ körelirmiş ya
Günden güne eriyip gider dili
Boğazında düğümlenir sonunda
Söyleyemedikleri.
İnsan çok ister de götüremez öteye
Ne mal ne mülk
Ama tüm söyleyemedikleri
Gırtlağına yapışır
Onunla gider.

Dinlemez insan
Bir çift sözü küpe etmez kulağına
Çünkü kulak küpeye hammaldır, söze değil
Duyan, kulağın değerini bilmez de dinlemez
Dinleyene Yaradan kulak vermemiştir de duyamaz
Ne talihsiz dengedir bu
Kulağı işitenin ruhu sağırdır
Ruhu işitenin kulağı.

Kör, sağır, dilsiz, kolsuz...
Göremez, duyamaz, konuşamaz, tutunamaz insan.
Yiter gider
Zifiri karanlıklarda
Tek başına.

Her yol sevgiliye çıkardı hani?
Her yol sevgiliye çıkar da
İnsan ne halde olur yolun sonunda,
Asıl sual budur.

Çünkü tüm arayışlar murada erer.
Tüm yollar sevgiliye çıkar.


Çünkü insan,
Yolun ta kendisidir.
İnsan,
Sevgilinin sevgilisidir.


Ne diyor Mevlana:
  ''Şu kapalı sözü anlarsan anlarsın her şeyi, neyi arıyorsan sen o'sun''

Ey insan,
Nasıl gitmek istersin sevgiliye?
İstemekten çekinme.
Çünkü sen nasıl istersen öyle gidersin
Ecele ve sevgiliye.